Są jednak rzeczy ważniejsze niż wyżej wymienione czynności. Otóż trzeba też śledzić to, co dzieje się w kulturze, a wczoraj, a właściwie dzisiaj w nocy zdarzyła się rzecz wielka- Ida zdobyła Oscara! Po cichu właśnie na to liczyłam, ale w głębi duszy miałam wątpliwości jak to Polka z kompleksami: Jak to Oscar? Dla polskiego filmu? Niemożliwe! Przecież są lepsi i zdolniejsi! Gorliwie nastawiłam budzik na godzinę 2.00 w nocy, ale obudziłam się ok.3.00 i postanowiłam opuścić sypialniane pielesze, żeby zobaczyć, co tam w Los Angeles. Włączyłam studio oscarowe na TVP Info i TVN 24, a tam tylko komentarze prowadzącego i gości. No nie! Nie można było zobaczyć na własne oczy gali rozdania nagród! Po chwili jednak miła niespodzianka- Ida ma Oscara! To ukłon w kierunku PIĘKNEGO, CICHEGO, A JEDNOCZEŚNIE GŁOŚNEGO FILMU, w którym po raz kolejny wraca się do trudnej historii. Okazało się, że prostota ma wielką siłę rażenia, a sam film przypomina przypowieść, która mogła zdarzyć się ZAWSZE, WSZĘDZIE I KAŻDEMU.
